Yazar: Stefania Barca

Click here for the English version.  Çeviren: Cansu Yumuşak Bilim insanlarının Antroposen olarak adlandırdıkları gezegen çapındaki ekolojik kriz kapitalizmin küresel tarihinin son bölümüdür. Kapitalist/endüstriyel modernite tarafından meydana getirilmiş toplum/doğa etkileşimlerinin – ya da toplumsal metabolizmanın – radikal bir biçimde yeniden düzenlenmesinin bir sonucudur. Bu ifadeyi kullanarak üretim güçleri (batı bilimi ve endüstriyel teknoloji), insan gelişiminin ve refahının kilit etmeni olarak kabul ederken, yeniden üretimi (hem insan hem insan dışı) endüstriyel üretime ve GSYİH’in sonsuz genişlemesine pasif bir araç olarak gören özel bir modernite türünden söz ediyorum. Bu paradigma, hem toprağı hem de bakım emeğini mümkün olduğu kadar ucuz ve etkili…

Türkçesi için tıklayın. The planetary ecological crisis that scientists are calling the Anthropocene is the latest chapter in the global history of capitalism. It results from the radical re-arrangement of society/nature interactions – or social metabolism – brought about by capitalist/industrial modernity. By this expression I mean a specific type of modernity – that which considers the forces of production (western science and industrial technology) as the key driver of human progress and well-being, while considering reproduction (both human and nonhuman) as a passive instrument to industrial production, and to the infinite expansion of GDP. This paradigm sees both the earth…